Ben Gurion is de eerste minister-president van Israël. Het dekolonisatieproces van Israël was niet geweldloos. Tot heden zijn er gevechten tussen de Arabieren en de Joden. Ben Gurion heeft veel gedaan in het Britse bezet. Vanaf een jonge leeftijd had hij plannen voor het stichten van een land. Hij was al een leider van een jeugdgroep die dingen over Joodse cultuur en de taal Herbreeuws besprak. Hij heeft een groep opgericht die arbeiders helpt en de joden beschermt. Ook bouwde hij een soort overheid voor de Joodse staat. Hij hielp zodat de Joden naar het thuisland konden vluchten vanwege de wereldoorlog. Er werden scholen en ziekenhuizen gebouwd. De arabieren vonden het niet goed, dus er werden vaak aanslagen gepleegd. De Arabieren willen ook zelfstandig zijn en afstand nemen van het Ottomaanse rijk.

 

Op 2 november 1917 zette de Britse regering de Balfour-verklaring uiteen en beloofde de Joden een "nationaal thuis" in Palestina. De Britten stonden aan de kant van de Arabieren, omdat de oliepijplijn belangrijk was voor oorlog. Ze hebben wel afspraken gemaakt voor beiden kanten, en maakten ze een plan om de Palestina te delen tussen de Joden en de moslims. De Joden kregen een kleiner stukje, wat Ben Gurion niet accepteert. Toch ging het plan niet door omdat de Arabieren het weigerden.

 

In 1935 werd Ben-Gurion voorzitter van de zionistische uitvoerende macht - het hoogste niveau van toezicht in het wereldzionisme.

In 1939 introduceerden de Britten “Het witte papier” Daar staat dat er minder joden naar Palestina mogen komen en minder land aan Joden wordt verkocht. De grensen sluiten ook. Er ontstaat een Joodse groep die terreur aanslagen pleegt vanwege protest. Ze worden weggejaagd door de Britse overheid.

De Britse bezetting eindigt op 15 mei 1948 en Ben Gurion vindt het belangrijk om na oorlog de Staat van Israël te stichten. De VS, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en De Sovjet-Unie erkennen de vorming van de staat Israël. Hij werd de eerste minister-president. Hij houdt toezicht op de oprichting van de staatsinstellingen en infrastructuurprojecten en heeft een officieel leger gemaakt: het Israëlisch Defensieleger, “de Irgun”.